10 screen prints (10/10 numbered), made at Rietveld Academie – Amsterdam during the ‘Atelier #3’ at Brakke Grond – Amsterdam – Holland, September 2015.
The prints are part of ‘Decline’. See more / different Decline screen prints (10/10 numbered each print).
Installation at ‘Brakke Grond’ / Amsterdam / The Netherlands:
Screen prints: https://peterpuype.wordpress.com/2015/09/20/decline-screen-prints/
‘Decline of the west’ (De ondergang van het Avondland / Der Untergang des Abendlandes) is een boek uit 1918 van de duitse filosoof Oswald Spengler, waarin hij beschrijft dat de Westerse beschaving zijn laatste stuiptrekkingen aan het vervolmaken is. We zijn ondertussen zowat 100 jaar later, de Nazi’s en de Communisten zijn zo goed als begraven. Het Westen, het Avondland, heeft zich gehandhaafd aan de tijd door het koloniale verleden om te draaien en te veredelen in kapitalisme. Er is een éénrichrtingsstroom van grondstoffen en goederen richting welvaart. De nieuwe rekening die we vandaag op een bordje gepresenteerd kregen is een ongeziene vlucht van niet-Westerlingen over de veilige grens ‘Europa’ (een vluchteling kan aziel verzoeken en genieten tegen vervolging (Artiekel F1, Conventie van Genève, 1951)).
Puype maakt geen onderscheid tussen propaganda en commerciëlere reclame slogans. Beiden hebben manipulatie als doel. Alles is commercieel geworden; Alles is koopbaar, verkoopbaar en maakbaar. Dit kan een product als wel als een idee zijn. Het geeft vorm aan de Westerse identiteit.
Puype is op zoek gegaan in Amsterdam naar slogans en teksten. Deze komen van poosters, winkel advertenties, stadspromotie tot titels van theaterstukken. De inhoudelijke boodschap van deze opschriften rukt Puype uit zijn context en gaat ze reproduceren. De teksten worden gezeefdrukt op stukken van kartonnen dozen die hij op straat vindt. Deze bedrukte kartonnen gaat hij terug in het straatbeeld brengen. Door de eenvoudige typografie en het gebruik van afvalkarton krijgen de zinnen een heel andere betekenis.
Tekst/zinnen/slogans:
Sceen prints: https://peterpuype.wordpress.com/2015/09/20/decline-screen-prints/
– Journey in time
– Voor u die onze straten vult
– History and Royalty
– How to design your own magnum?
– Empowerment / Embrace Change
– Fear is a funny thing
– Met èchte menselijke lichamen
– The happiness project
– Introducing the new
– Rituals coming soon
‘Boondocks II’ exhibition at Kunsthalle Faust / Hannover:
Urbane Wildnis – Internationales Multimedia-Projekt
05.09.2015 – 04.10.2015 / Kunsthalle Faust
“United in diversity”, the motto of the European Union, first came into use in 2000.
It signifies how Europeans have come together, in the form of the EU, to work for peace and prosperity, while at the same time being enriched by the continent’s many different cultures, traditions and languages.
Still a lot of EU countries have their own motto:
Political philosopher and activist Bleri Lleshi will give a talk in Peter Puype’s ‘travel agency for refugees’.
Since World War II, there have never been this many refugees. There are millions of people on the run because of wars, but since recently the amount of refugees is even greater because of natural disasters. According to numbers of the United Nations, there are 51 million refugees. Only in 2013, 17 million people were on the run. In Europe, we are convinced that all refugees of the world are coming here. However, in 2013, there were only 435.385 applications for asylum in the 28 European member states.
Instead of investing in more human and just migration policies, EU has been building fortress Europe, this is why Europe has become the most dangerous destination for people on the run. European countries and the EU have invested billions of Euros to protect their borders. On 13 October EU launched a new police operation called Mos Maiorum, which criminalizes undocumented migrants.
See Lleshi’s latest piece on a new ‘European operation’ regarding undocumented migrants – translated in at least six languages:
Peter Puype’s plastic work, which comprises installations, videos, drawings and graphic work, centre on social criticism. He tackles this theme head-on without restraint, which at times incurs some displeasure in some people, and thus takes a stance that leaves him as visual artist assailable but above all sharp and authentic. Puype likes to poke at our Achilles’ heel: we are continuously swayed by the illusion that well-being will be gained through freedom and democratic principles, whilst we are daily confronted with the power of capital, the manipulations of the media and attacks on independent and freethinking.
Even in provincial towns store chains are taking the place of small-scale and authentic businesses. Shopping streets are recognisable feasts packed with commercial codes. They offer certainties, fixed ingredients: some chains are omnipresent, their style, their shopping windows, their logos clearly recognisable. They show codes we are familiar with. They offer sameness too: ready-to-wear clothes are of their nature identical anywhere, the jobs vacancies displayed in the windows of temporary post offices are equally temporary, charter flight offer modern free individuals the false belief that they are free to choose their bearings. Every average travel agency has a trip to the Dominican Republic or Tenerife on offer, an enchanting reward for a year’s hard work. The Gaza Strip, Chernobyl, or Aleppo are not among the destinations. We prefer palm trees and sangria; wisp of smoke and roadblocks are firmly restricted to news broadcasts. We applaud globalisation and consumer goods and information. But we keep strangers, unlike minded people and conflicts at an arm’s length. Puype’s travel bureau, Exile Travel, leaves little room for easygoing ignorance. Travellers from all the corners of the world are arriving in our parts, often propelled by pressing issues, often in the hope of finding happiness and stability. Their journey has nothing to do with idyllic cruising. The dealing with a new culture and its accompanying codes rarely goes smoothly. Trips of this nature cannot be found in glossy brochures and cannot be booked with an overly
friendly consultant.
Video:
(mail for more info and video’s : info@peterpuype.be)
Exile Tavel in Brussels: http://inbetweenartspace.wordpress.com/2014/10/15/exile-travel-hosts-bleri-lleshi-next-tuesday-october-21th/
CATALOGUS TEKST: Peter Puype trekt in zijn plastische werk volop de kaart van maatschappijkritiek. Hij doet dat zelfs niet omfloerst of omzwachteld en neemt daarmee als kunstenaar een kwetsbare maar scherpe en authentieke plaats in. Puype nijpt graag in onze achillespees: onze blijvende waan van welstand door vrijheid en democratische principes, terwijl we dagelijks geconfronteerd worden met macht door kapitaal, mediamanipulatie en aanvallen op ons onafhankelijk vrij denken.
Winkelketens nemen zelfs in de kleinste provinciesteden grotendeels de plaats in van kleine, authentieke handelszaken. Winkelstraten zijn inwisselbare festijnen van commerciële codes. Er zijn zekerheden, vaste ingrediënten: bepaalde ketens vind je overal, duidelijk herkenbaar door hun stijl, hun vitrinekleuren, hun logo’s. Vertrouwde codes. Eenheidsworst ook: confectie is in sé overal dezelfde, de jobs in de vitrines van de interimkantoren even tijdelijk, de reizen met chartervluchten even veel illusie van eigentijdse vrije mensen om te gaan en te staan waar je maar wil. In een gemiddeld reisbureau vind je vlotjes een trip naar een Dominicaans resort of een weekje Tenerife, als lonkende beloning voor een jaartje werken. Een weekje Irakese of Syrische hel behoren niet tot het standaard aanbod. We gaan voor palmbomen en Sangria. Rookpluimen en wegversperringen laten we voor de journaals. Globalisering van consumptiewaar en informatie juichen we graag toe. Maar vreemd volk, andere mentaliteiten en conflicten houden we graag buiten de stadspoorten. In het tijdelijk reisbureau “Exile travel” dat Puype opende in de Kortrijkstraat, is er weinig ruimte voor dat gezapige negeren. Van de vier windstreken komen reizigers aan in onze contreien, vaak op weg om heel andere en prangende redenen, in de hoop elders, ook bij ons, geluk en stabiliteit te vinden. Hun reis is allesbehalve een idyllische trip. Ook de confrontatie met een nieuwe cultuur en andere codes verloopt zelden vlekkeloos. Het zijn het soort reizen die niet geboekt worden door een breed glimlachende consulent en niet in glossy brochures belanden.
Tekst: F. Van Laere – Curator Questa
Focus TV:
http://www.focus-wtv.tv/video/publi-cuesta
Het Nieuwsblad, 22 september 2012:
http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=DMF20120921_00305573
New forms of heraldy:
June 2013, some work in progress: drawings / ideas for PhD at Poznan University.
Video:
Articles:
http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=7V2KH878
http://www.cultuurcentrumbrugge.be/evenement_detail.jsp?evenement=286
http://www.cultuurcentrumbrugge.be/nieuws_detail.jsp?nieuws=40
http://neuroamante.blogspot.com/2010/01/artistas-pra-frentex.html
Exhibition: ‘That’s All Folks’ – December 2009 – Januari 2010 – Brugge
Curators: Michel Dewilde and Jerome Jacobs (www.aeroplastics.net)
VIDEO DEHUMANIZATION:
http://www.youtube.com/watch?v=OWev5Dr_4Ek
Performance: Your Country Ain’t Your Blood / Part 5: DEHUMANIZATION
22 april – 15h – Wetteren
foto’s: Guide Van Elsen
Your Country Ain’t Your Blood: deel 1 – 5
Deel 1: Karosta – Latvia 2005 – video
Deel 2: Tallinn – Estland 2006: Culture Factory
Deel 3: Antwerpen – België 2007: Untitled Gallery
Deel 4: Gent – België 2007: Try Out Festival
Deel 5: Wetteren – België 2012: Touché – Aangeraakt
YCAYB is een verwijzing naar de manipulaties die gepaard gaan met de bewustmaking van nationaliteit en authenticiteit van bevolkingsgroepen.
Deel 1:
De basis van deze reeks werken en performances is gevormd in 2005 tijdens de eerste residentie van Puype in Letland. Daar verbleef hij in een ex Soviet Oorlogshaven: Karosta. Hij verbleef er tussen een bevolkingsgroep van uitsluitend Russische origine. Zowel Estland, Europa als Rusland weigert deze mensen een identiteitskaart te geven.
Deel 2 en 3:
In Tallinn was Puype te gast in de Cultuur Fabriek. Daar werd het werk YCAYB gevormd. Het werk bestond uit drie scheitrechters (gevonden in de leegstaande fabriek) die gevuld werden met bloed.
https://peterpuype.wordpress.com/2010/02/19/tallinn-2005-your-country-aint-your-blood/
Dit werk werd het volgende jaar in Antwerpen uitgebreid. Er werd een combinatie gemaakt van een video die gemaakt werd in Karosta, het uitkappen van de titel uit de muurpleister en een muzikale performance op twee elektrische basgitaren.
https://peterpuype.wordpress.com/2010/02/19/untitled-gallery-antwerpen-2007/
Deel 4:
Op het Try Out Festival werd er een reflectie gelegd naar de verschillende bevolkingsgroepen in België. Daar werden Arabische tekens en namen in bloed op de muur geschreven rondom de Belgische vlag.
Deel 5: DEHUMANIZATION (ontmenselijking)
In deze performance geeft Puype het publiek terug een belangrijke rol. Alles is één groot opgezet gebeuren: het publiek, de ingang, de tribune, de spotlights, de arena, het glas, de billes, het bloed, het wapen, de camera’s en de performer. Puype kruipt in de huid van een niets ontziende beul. Het publiek krijgt de kans om dit te aanschouwen. Het in scène brengen, het theater, is een mechanisme dat ervoor zorgt dat het publiek een psychische afstand kan nemen van het gebeuren. Dit mechanisme rationaliseert, sust, ontkent of vermijdt de verantwoordelijkheid en schuld van de dader ten aanzien van zijn gewelddadige gedragingen.
De kunstenaar verwijst met deze performance naar de legitimerende principes of ideologieën die de menselijke vernietiging rechtvaardigen.
PETER PUYPE 
