Tagarchief: artist

Dehumanization / Performance

Dehumanization is the denial of full humanness in others and the cruelty and suffering that accompanies it. A practical definition refers to it as the viewing and treatment of other persons as though they lack the mental capacities that are commonly attributed to human beings. In this definition, every act or thought that regards a person as “less than” human is dehumanization.

Dehumanization is one technique in incitement to genocide. It has also been used to justify war, judicial and extrajudicial killing, slavery, the confiscation of property, denial of suffrage and other rights, and to attack enemies or political enemy.

Performance: 2012 Gent – Belgium

‘The Extinction Of A Culture’

Geef een reactie

September 9 – October 9 : Spazio Thetis – Arsenale – Venice.

Pavilion 0 / GAD – https://pavilion0.net/

Extinction Of A Culture: 40 android heads placed on ‘shelves’. Wooden construction if it is a ‘stand’. Meanwhile, you
hear the voices of a woman with Russian roots and a Ukrainian man pronounce the names of Russian artists (architects, composers, writers, filmmakers, etc.). These names are first pronounced very disciplined, each in turn they repeat a name. The mood changes as the video/performance progresses. The names are no longer repeated repetitively, they become faster and grittier. The question ‘what is a Russian artist’ is addressed in the work. The Soviets claimed all artists born on their territory as “Russian”. When we look at the list of selected artists, we come to the conclusion that it is not so easy to find their true identity.
Malevich, for example, was born in Kiev, had Russian roots, but there was also Polish-Jewish blood running through his veins. The name Eisenstein, filmmaker, sounds rather German, he was born in Riga.
About the title: According to the West, Russia is signing its own death sentence by starting this war in Ukraine. Putin is said to be wiping out his own culture: ‘The Extinction Of A Culture’. The question is, of course, can you just erase a centuries-old culture? There is a great confusion between culture and tradition: Culture can be defined as ideas, customs and social behavior of a particular people or society. Traditions can be defined ideas, beliefs that are passed down from one generation to another generation. Culture can be seen in a social group, while tradition can be reduced to a small group of people, for example a family. Culture is created by a particular social group of people, over a period of time. Traditions can be created by individuals.

The war in Ukraine is the result of the last example: the end of the Soviet Union. After the fall of the Berlin Wall, the USSR split into several countries. Control was no longer centralized and directed from Moscow. The West had won the Cold War. The Russians had to watch it with sorrow. Ex-Warsaw Pact countries were quickly annexed to NATO and the EU. This was a thorn in the side for the ex-KGB top of Russia.
The West promised Russia not to annex more countries. Yet they forgot about the fact that Ukraine, and other ex-Soviet countries, were actually tired of the way of life forced out of Moscow. The Ukrainians had seen their neighbor countries, including Poland with whom they have a brotherly bond, making progress with help from the EU. The economic situation did not improve, they were tired of living in poverty and therefore wanted to join the EU.
That was not at all to Putin’s liking. He considered this a threat to the sovereignty of Russia. Russia has lived under a tradition of oppression since Stalin. In fact, this has nothing to do with the cultural identity of the country and the people. If we consider what a rich history Russia has in the field of art and culture, we can only conclude that this is an enormous patrimony. However fierce and brutal the dictatorial oppression was, somehow artists and intellectuals still managed to bring art and culture. They risk their lives for it.

Fear Industry

1 antwoord

Taipei / Taiwan. 2020/11/14–2020/12/31

catalogus Fear Industry Taipei.Download

Museum of Modern Art, Taipei.

水谷藝術 Waley Art

waleyart · Museum Modern Art Taipei – Taiwan.

Artists: Belu Simon Fainaru, Julia Kurek, Peter Puype, David Koronczi, Andrew Wasilewski, Thomas Wendland.

Concept: FEAR INDUSTRY. The title and poster are inspired by the work of Peter Puype. Fear has been one of the most effective tools for controlling people and entire societies. Fear of the facts. In becoming fact, it causes real actions, or lack of them, that push people into activity, or paralyze them physically and mentally.

* Work: ‘Communcation As Violece’ Video

Covid19 Face Mask

Geef een reactie

Kriya Art Foundation (The Netherlands & India) book project Life in Covid19 times and after Book project and online display 2020.

Proposed publication partner: Notionpress.com The book will available on Amazon hard copy & PDF form.

The aim of the project is to bring 360 creative minds together to express and document global concerns about COVID-19. The initiative will facilitate a view of great artworks and good ideas from around the world at one platform and a memory of the time and a tribute to the people who lost their lives in these crises. This project is non-commercial and initiated through humanitarian motivation. How does Art and creative expression matter in times when the World is being affected by COVID-19? http://www.kriyaartfoundation.org

My contribution to this book:

Manipulation is a main topics in my artwork. Therefor I invented the fake brand LICENSE – ‘creating fear as a brand’. Fear is the best selling product of this time. Just because LICENSE is questioning indoctrination, we can immediately refer to propaganda. Propaganda is the concept used by totalitarian systems to proclaim an ideology. The mechanisms used in propaganda are similar to the techniques in advertising. Both want to manipulate our thinking, your believe. During this COVID19 lock down, everyone was talking about protection. One of the main tools is the mouth mask. Since no one was prepared for such an epidemic, there was a big shortage on masks. So, a lot of people started to make masks themselves. I was thinking how much time and labor is needed to make just one mask by hand. It’s incredible how many steps are required: Buying fabric and standing in line in front of the shop, buying plastic zipper bags, buying stretchers on the internet, cutting patches, measuring, pleating and ironing, cutting the stretchers, sewing the masks and putting them in a plastic zipper bag. This type of manual labor is priceless in Western-Europe, because the wages are too high. Do we consider here a limitation of the Western wealth? To protect us against this limitation ‘we created’ low wage countries. Where people are working in sweat shops for less than a minimal wage and suffering from bad conditions in which they have to work. I made 50 LICENSE face masks with the slogan ‘Fear is a funny thing’ and sold them for €20. Due to the added ‘certificate’ (with number and signature), all the masks where sold out in no time. The customer was involved in this project and had the feeling of buying an artwork.

Offering the will to survive

Geef een reactie

Si Puype n’existait pas, il faudrait l’inventer

… het is een boutade die nog niet tot het arsenaal van kunstenaar Peter Puype behoort, maar het had zeker gekund. Een kunstenaar die graag tegen de schenen van de goegemeente schopt, zoniet ons bedrieglijk eenzijdige geweten aan de kaak stelt, om het even welke mening je bent toegedaan, onze zorgvuldig opgebouwde overtuigingen met de grond gelijk maakt. Il faut le faire. Het is niet eens dat hij een verwijtend vingertje tot ons richt, hij richt het evengoed tot hemzelf, en zo verwijtend is zijn vinger niet eens: Puype stelt vaker simpelweg vast dan hij een mening formuleert.

Met de kunstenaar spreken betekent alle kamers van je bewuste en onbewuste intellect verkennen, tot je er je hoofd bij verliest. Ik overdrijf misschien wat, laatste keer dat ik checkte bevond mijn hoofd zich nog steeds bovenop mijn schouders. Maar het gesprek kan alle kanten uit, het vaststellen van het inherente geweld dat in de mens huist, om over te gaan naar de collectieve trauma’s die het communisme teweegbracht of het feit dat de hedendaagse kunstscène teveel afhankelijk is van subsidies, en te eindigen met het al dan niet relevant zijn van welke vorm van ideologie dan ook.

Een ideoloog, Peter Puype? Toch wel. Fanatiek progressief zelfs, moge hij mij deze gedachte vergeven. Maar toch, neem het thema dat centraal staat in zijn tentoonstelling bij Bruthaus: geweld. Hij constateert de gewelddadige natuur van de mens, zonder hierover te oordelen weliswaar, al beseft hij dat het een werkbare maatschappij in de weg kan staan. Dus zijn er regels nodig, maar zich blindstaren op deze regels zorgt dan weer voor een eenzijdige, benauwde visie van deze maatschappij. Het is een kronkel die wel meer voorkomt, maar niet noodzakelijk vast raakt in de logica. Peter heeft een visie, een wereldbeeld, dat al eens kan evolueren, zonder evenwel aan coherentie in te boeten.

Het meest sprekende beeld hiervan zijn misschien de vinkenhuisjes van zijn vader, die hij voor een installatie op het eerste verdiep van de galerij gebruikte. Een persiflage voor zijn maatschappijbeeld. Het luisteren naar vinken, en vooral hoeveel maal ze een bepaalde ingestudeerde uitroep slaan, is een volkse traditie waar mensen passioneel mee bezig zijn. Gek toch, vogels in kooien steken om te tellen hoeveel keer ze een opgedrongen oefening kunnen nadoen. Een fraai beeld geeft het niet van de maatschappij, als je het hierop projecteert. Maar toch, het absurde heeft steeds iets poëtisch…

Ceci n’est pas un Puype? Misschien net wèl.

Video Baseball Bats.

Video Machetes.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Cairo Biennale 2018

Geef een reactie

‘license: creating fear as a brand. cairo / egypt :
this manipulation of the brain is reinforced by showing the ‘artwork’ (3 advertisement posters, arabic translation: ‘it’s the final countdown’ & ‘wealth in the west, chaos for the rest’) outside in the street and not in an art exposition room of the ‘something else’ / cairo biennale. a confusion arises, as the public sees these texts with a specific layout. the subconscious of the mind is also addressed here, because the public gets confused with this form of advertising, manipulation.

During the opening of the exposition, the Cairo Police took away the artworks.

wealth in the west, chaos for the rest-1

Deze slideshow vereist JavaScript.

LICENSE: Gent Jazz / Jazz Middelheim

Geef een reactie

LICENSE – ‘Creating fear as a brand’, werd op GENT JAZZ en op JAZZ MIDDELHEIM voorgesteld als een reclame campagne voor het merk LICENSE. Dit is een fictief merk zonder producten. De verscheidene slogans werden voorgesteld in 3 mupi’s (reclame zuilen die van binnenuit worden verlicht).

De titel: ‘LICENSE’ – ‘Creating fear as a brand’. Is een verwijzing naar de hedendaagse (Westerse) samenleving waarin we constant met angsten geconfronteerd worden. Elk product, elk merk, is het symbool van het succes van de Westerse samenleving geworden. Om dit succes te handhaven leeft een groot deel buiten de veilige grenzen van het Westen in onzekerheid. De producten die we consumeren zijn vaak gemaakt in bedenkelijke omstandigheden. Toch worden deze steeds met een ‘happy advertisement’ voorgesteld.

Net door het feit dat LICENSE een merknaam is en geen producten aanbiedt, kunnen we meteen verwijzen naar propaganda. Propaganda is het middel dat gebruikt wordt door totalitaire systemen om een ideologie te verkondigen. De mechanieken die gebruikt worden bij propaganda zijn gelijk aan de technieken in de reclame. Beiden willen ons denken manipuleren.

Deze manipulatie wordt versterkt door het plaatsen van reclame zuilen in de context van GENT JAZZ. Er ontstaat een verwarring, daar het publiek deze zuilen in het straatbeeld verwacht. Het onderbewustzijn wordt hier ook aangesproken, doordat het publiek zeer vertrouwd is met deze vorm van reclame, manipulatie. Terwijl ze daarbij zeer vreemd zullen opkijken eens de boodschap tot hen doorgedrongen is.

Het publiek wordt zowel objectief (plaatsing van de zuilen) als subjectief (inhoudelijke van de slogans) op de korrel genomen. Deze vorm van verwarring is een typisch kenmerk in mijn werk.

LICENSE sluit aan bij de oorsprong van jazz. De muzikanten die in de jaren ‘20 en ‘30 van de vorige eeuw (tot heden) een verbeten strijd – een ‘tour de force’ – voerden voor culturele verandering. Zo straalt GENT JAZZ een fris profiel uit en toont aan niet bang te zijn om het publiek een van bredere context te laten genieten.

Interview / verslag: http://www.theartcouch.be/events/license-creating-fear-as-a-brand-confronterend-werk-van-peter-puype-op-gent-jazz/

https://peterpuype.wordpress.com/2017/01/04/license-making-fear-a-brand/

https://peterpuype.wordpress.com/2017/01/07/license-creating-an-advertisement-campaign/

Deze slideshow vereist JavaScript.

TRANSLATE

Geef een reactie

TRANSLATE (SOCIETY)

CC De Ververij / Ronse (2 februari – 4 maart)

Peter Puype / Daniël Dewaele

Deze slideshow vereist JavaScript.

De tentoonstelling confronteert de kijker met werken die betrekking hebben op contestatie, hooliganisme, frustratie, manipulatie, onvrede…

In hun werk benaderen beide kunstenaars deze maatschappelijke problemen bepaald niet op een ludieke manier (waardoor het protest zou worden afgevlakt, als grappig ervaren en aldus als “kunst” gelezen), maar houden ze er aan de onderwerpen duidelijk te benaderen, het protest afleesbaar te maken zonder daarom eenduidig en/of pamflettair te zijn.

Ongemak is wat de werken heeft gegenereerd: zowel wat maatschappelijke en ideologische fenomenen als evoluties in de wereld van de kunst betreft. Ongemak omtrent het toenemend liberalisme dat bepaalde kunstenaars in de schijnwerpers plaatst en andere de aandacht ontneemt. Een neoliberalisme dat zich weerspiegelt in het kunstenaarschap waarin succes getoetst wordt aan geldelijk gewin en statussymbool. In het discours van deze categorie kunstenaars valt amper kritiek te bespeuren. Ze zijn veeleer vertolkers van de gangbare codes die naar dit succes moeten leiden: de hogere treden van de maatschappelijke ladder en de egocentrische positie van de selfmade man. Alle pogingen die in de Romantiek ontstonden om de kunst te onttrekken aan de macht blijven dode letter. Kunst betekent voor velen nog altijd de verheerlijking van de macht. Wiens brood men eet diens woord men spreekt.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Het werk van Dewaele en Puype gaat tegen deze stroming in.
Peter Puype maakt installaties en neemt heilige huisjes op de korrel. Soms zelfs door die letterlijk na te bouwen en te vernietigen. Of te laten vernietigen… Zijn beeldtaal is direct en trashy. Soms chaotisch en sterk verwant aan zijn eigen ervaringen en positie binnen het maatschappelijke veld. Voor de tentoonstelling TRANSLATE ontwierp hij 10 affiches die handelen over manipulatie, kwaadheid en verzet, straf en destabilisering. Daarnaast toont hij ook nog 4 video’s met “geweld” en “macht” als thema.

Dewaele’s werk is afstandelijker. Hij legt protesten vast. Of tenminste, tekens van protesten. Zo begon hij in 2005 met het fotograferen van zwarte vlaggen die her en der in het straatbeeld en in landschappelijke omgevingen opduiken. Zijn betrokkenheid bestaat erin die zaken onder de aandacht te brengen. In TRANSLATE toont hij dit vlaggenwerk of beter deze “Tekens van Onvrede”.
In het foyer presenteert hij op tafels een groot aantal taalinterventies in kranten en tijdschriften.

Dewaele’s oeuvre, dat uitgebreide fotoreeksen, teksten, video’s, documenten en interventies in het publiek domein bevat, ontwikkelde zich in de jaren zeventig. Het leunt aan bij het conceptualisme en de daaraan gerelateerde wetenschappelijke attitude. Puype is vormelijk vrijer, expressiever en agressiever. Deze twee posities vullen elkaar aan.

Wat beiden gemeen hebben is dat ze elk op hun authentieke manier de signalen vertalen die zich in de samenleving manifesteren.

De tentoonstelling TRANSLATE streeft dan ook een waarachtige dialoog na tussen twee oeuvres van twee geëngageerde kunstenaars van een verschillende generatie.

TURBULENCE / Biennale Odessa, Ukraine

Geef een reactie

http://2017.odesa-biennale.org.ua/

De Belgische kunstenaar Peter Puype is een virtuoos criticus van de moderne kapitalistische samenleving en zijn ondeugd: consumentisme, propaganda, media zijn slechts enkele van zijn vaste doelen.

Бельгийский художник Peter Puype – скандальный критик современного капиталистического общества и его пороков: консьюмеризм, пропаганда, власть медиа – вот лишь некоторые из его постоянных мишеней.