Peter Puype’s plastic work, which comprises installations, videos, drawings and graphic work, centre on social criticism. He tackles this theme head-on without restraint, which at times incurs some displeasure in some people, and thus takes a stance that leaves him as visual artist assailable but above all sharp and authentic. Puype likes to poke at our Achilles’ heel: we are continuously swayed by the illusion that well-being will be gained through freedom and democratic principles, whilst we are daily confronted with the power of capital, the manipulations of the media and attacks on independent and freethinking.
Even in provincial towns store chains are taking the place of small-scale and authentic businesses. Shopping streets are recognisable feasts packed with commercial codes. They offer certainties, fixed ingredients: some chains are omnipresent, their style, their shopping windows, their logos clearly recognisable. They show codes we are familiar with. They offer sameness too: ready-to-wear clothes are of their nature identical anywhere, the jobs vacancies displayed in the windows of temporary post offices are equally temporary, charter flight offer modern free individuals the false belief that they are free to choose their bearings. Every average travel agency has a trip to the Dominican Republic or Tenerife on offer, an enchanting reward for a year’s hard work. The Gaza Strip, Chernobyl, or Aleppo are not among the destinations. We prefer palm trees and sangria; wisp of smoke and roadblocks are firmly restricted to news broadcasts. We applaud globalisation and consumer goods and information. But we keep strangers, unlike minded people and conflicts at an arm’s length. Puype’s travel bureau, Exile Travel, leaves little room for easygoing ignorance. Travellers from all the corners of the world are arriving in our parts, often propelled by pressing issues, often in the hope of finding happiness and stability. Their journey has nothing to do with idyllic cruising. The dealing with a new culture and its accompanying codes rarely goes smoothly. Trips of this nature cannot be found in glossy brochures and cannot be booked with an overly
friendly consultant.
Video:
(mail for more info and video’s : info@peterpuype.be)
Exile Tavel in Brussels: http://inbetweenartspace.wordpress.com/2014/10/15/exile-travel-hosts-bleri-lleshi-next-tuesday-october-21th/
CATALOGUS TEKST: Peter Puype trekt in zijn plastische werk volop de kaart van maatschappijkritiek. Hij doet dat zelfs niet omfloerst of omzwachteld en neemt daarmee als kunstenaar een kwetsbare maar scherpe en authentieke plaats in. Puype nijpt graag in onze achillespees: onze blijvende waan van welstand door vrijheid en democratische principes, terwijl we dagelijks geconfronteerd worden met macht door kapitaal, mediamanipulatie en aanvallen op ons onafhankelijk vrij denken.
Winkelketens nemen zelfs in de kleinste provinciesteden grotendeels de plaats in van kleine, authentieke handelszaken. Winkelstraten zijn inwisselbare festijnen van commerciële codes. Er zijn zekerheden, vaste ingrediënten: bepaalde ketens vind je overal, duidelijk herkenbaar door hun stijl, hun vitrinekleuren, hun logo’s. Vertrouwde codes. Eenheidsworst ook: confectie is in sé overal dezelfde, de jobs in de vitrines van de interimkantoren even tijdelijk, de reizen met chartervluchten even veel illusie van eigentijdse vrije mensen om te gaan en te staan waar je maar wil. In een gemiddeld reisbureau vind je vlotjes een trip naar een Dominicaans resort of een weekje Tenerife, als lonkende beloning voor een jaartje werken. Een weekje Irakese of Syrische hel behoren niet tot het standaard aanbod. We gaan voor palmbomen en Sangria. Rookpluimen en wegversperringen laten we voor de journaals. Globalisering van consumptiewaar en informatie juichen we graag toe. Maar vreemd volk, andere mentaliteiten en conflicten houden we graag buiten de stadspoorten. In het tijdelijk reisbureau “Exile travel” dat Puype opende in de Kortrijkstraat, is er weinig ruimte voor dat gezapige negeren. Van de vier windstreken komen reizigers aan in onze contreien, vaak op weg om heel andere en prangende redenen, in de hoop elders, ook bij ons, geluk en stabiliteit te vinden. Hun reis is allesbehalve een idyllische trip. Ook de confrontatie met een nieuwe cultuur en andere codes verloopt zelden vlekkeloos. Het zijn het soort reizen die niet geboekt worden door een breed glimlachende consulent en niet in glossy brochures belanden.
Tekst: F. Van Laere – Curator Questa
Focus TV:
http://www.focus-wtv.tv/video/publi-cuesta
Het Nieuwsblad, 22 september 2012:
http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=DMF20120921_00305573
PETER PUYPE 