Covid19 Face Mask

Kriya Art Foundation (The Netherlands & India) book project Life in Covid19 times and after Book project and online display 2020.

Proposed publication partner: Notionpress.com The book will available on Amazon hard copy & PDF form.

The aim of the project is to bring 360 creative minds together to express and document global concerns about COVID-19. The initiative will facilitate a view of great artworks and good ideas from around the world at one platform and a memory of the time and a tribute to the people who lost their lives in these crises. This project is non-commercial and initiated through humanitarian motivation. How does Art and creative expression matter in times when the World is being affected by COVID-19? http://www.kriyaartfoundation.org

My contribution to this book:

Manipulation is a main topics in my artwork. Therefor I invented the fake brand LICENSE – ‘creating fear as a brand’. Fear is the best selling product of this time. Just because LICENSE is questioning indoctrination, we can immediately refer to propaganda. Propaganda is the concept used by totalitarian systems to proclaim an ideology. The mechanisms used in propaganda are similar to the techniques in advertising. Both want to manipulate our thinking, your believe. During this COVID19 lock down, everyone was talking about protection. One of the main tools is the mouth mask. Since no one was prepared for such an epidemic, there was a big shortage on masks. So, a lot of people started to make masks themselves. I was thinking how much time and labor is needed to make just one mask by hand. It’s incredible how many steps are required: Buying fabric and standing in line in front of the shop, buying plastic zipper bags, buying stretchers on the internet, cutting patches, measuring, pleating and ironing, cutting the stretchers, sewing the masks and putting them in a plastic zipper bag. This type of manual labor is priceless in Western-Europe, because the wages are too high. Do we consider here a limitation of the Western wealth? To protect us against this limitation ‘we created’ low wage countries. Where people are working in sweat shops for less than a minimal wage and suffering from bad conditions in which they have to work. I made 50 LICENSE face masks with the slogan ‘Fear is a funny thing’ and sold them for €20. Due to the added ‘certificate’ (with number and signature), all the masks where sold out in no time. The customer was involved in this project and had the feeling of buying an artwork.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Not For Sale / LICENSE / Hannover

‘Not For Sale’ is a part of LICENSE, Creating Fear As A Brand. This work is a critical remark on NGO’s as World Food Programme.

Kenyan economist James Shikwati says in an interview with Der Spiegel: “aid to Africa does more harm than good”.^* According to him, the food aid increases corruption as local politicians have the opportunity to steal some of the aid to bribe voters or to sell the aid in the black markets killing the local agriculture.^** He claims that the WFP people as an organization “are in the absurd situation of, on the one hand, being dedicated to the fight against hunger while, on the other hand, being faced with unemployment were hunger actually eliminated”. He suggests that WFP answers too easily to the calls of the corrupted governments, and supplies too much of food aid leading to reduction of the production of local farmers as “no one can compete with the UN’s World Food Programme”.  

Deze slideshow vereist JavaScript.

* SPIEGEL ONLINE; Hamburg; Germany (3 July 2005). “SPIEGEL Interview with African Economics Expert: “For God’s Sake, Please Stop the Aid!““. SPIEGEL ONLINE. Retrieved 17 May 2016.

** “Removed: news agency feed article”. the Guardian. Retrieved 17 May 2016.

Offering the will to survive

Si Puype n’existait pas, il faudrait l’inventer

… het is een boutade die nog niet tot het arsenaal van kunstenaar Peter Puype behoort, maar het had zeker gekund. Een kunstenaar die graag tegen de schenen van de goegemeente schopt, zoniet ons bedrieglijk eenzijdige geweten aan de kaak stelt, om het even welke mening je bent toegedaan, onze zorgvuldig opgebouwde overtuigingen met de grond gelijk maakt. Il faut le faire. Het is niet eens dat hij een verwijtend vingertje tot ons richt, hij richt het evengoed tot hemzelf, en zo verwijtend is zijn vinger niet eens: Puype stelt vaker simpelweg vast dan hij een mening formuleert.

Met de kunstenaar spreken betekent alle kamers van je bewuste en onbewuste intellect verkennen, tot je er je hoofd bij verliest. Ik overdrijf misschien wat, laatste keer dat ik checkte bevond mijn hoofd zich nog steeds bovenop mijn schouders. Maar het gesprek kan alle kanten uit, het vaststellen van het inherente geweld dat in de mens huist, om over te gaan naar de collectieve trauma’s die het communisme teweegbracht of het feit dat de hedendaagse kunstscène teveel afhankelijk is van subsidies, en te eindigen met het al dan niet relevant zijn van welke vorm van ideologie dan ook.

Een ideoloog, Peter Puype? Toch wel. Fanatiek progressief zelfs, moge hij mij deze gedachte vergeven. Maar toch, neem het thema dat centraal staat in zijn tentoonstelling bij Bruthaus: geweld. Hij constateert de gewelddadige natuur van de mens, zonder hierover te oordelen weliswaar, al beseft hij dat het een werkbare maatschappij in de weg kan staan. Dus zijn er regels nodig, maar zich blindstaren op deze regels zorgt dan weer voor een eenzijdige, benauwde visie van deze maatschappij. Het is een kronkel die wel meer voorkomt, maar niet noodzakelijk vast raakt in de logica. Peter heeft een visie, een wereldbeeld, dat al eens kan evolueren, zonder evenwel aan coherentie in te boeten.

Het meest sprekende beeld hiervan zijn misschien de vinkenhuisjes van zijn vader, die hij voor een installatie op het eerste verdiep van de galerij gebruikte. Een persiflage voor zijn maatschappijbeeld. Het luisteren naar vinken, en vooral hoeveel maal ze een bepaalde ingestudeerde uitroep slaan, is een volkse traditie waar mensen passioneel mee bezig zijn. Gek toch, vogels in kooien steken om te tellen hoeveel keer ze een opgedrongen oefening kunnen nadoen. Een fraai beeld geeft het niet van de maatschappij, als je het hierop projecteert. Maar toch, het absurde heeft steeds iets poëtisch…

Ceci n’est pas un Puype? Misschien net wèl.

Video Baseball Bats.

Video Machetes.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Incubatie: Surveillance. Dani Ploeger & Peter Puype 27/03 – 07/04

Click HERE for more info about the incubation.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Action:

 

TRANSLATE

TRANSLATE (SOCIETY)

CC De Ververij / Ronse (2 februari – 4 maart)

Peter Puype / Daniël Dewaele

 

Deze slideshow vereist JavaScript.

De tentoonstelling confronteert de kijker met werken die betrekking hebben op contestatie, hooliganisme, frustratie, manipulatie, onvrede…

In hun werk benaderen beide kunstenaars deze maatschappelijke problemen bepaald niet op een ludieke manier (waardoor het protest zou worden afgevlakt, als grappig ervaren en aldus als “kunst” gelezen), maar houden ze er aan de onderwerpen duidelijk te benaderen, het protest afleesbaar te maken zonder daarom eenduidig en/of pamflettair te zijn.

Ongemak is wat de werken heeft gegenereerd: zowel wat maatschappelijke en ideologische fenomenen als evoluties in de wereld van de kunst betreft. Ongemak omtrent het toenemend liberalisme dat bepaalde kunstenaars in de schijnwerpers plaatst en andere de aandacht ontneemt. Een neoliberalisme dat zich weerspiegelt in het kunstenaarschap waarin succes getoetst wordt aan geldelijk gewin en statussymbool. In het discours van deze categorie kunstenaars valt amper kritiek te bespeuren. Ze zijn veeleer vertolkers van de gangbare codes die naar dit succes moeten leiden: de hogere treden van de maatschappelijke ladder en de egocentrische positie van de selfmade man. Alle pogingen die in de Romantiek ontstonden om de kunst te onttrekken aan de macht blijven dode letter. Kunst betekent voor velen nog altijd de verheerlijking van de macht. Wiens brood men eet diens woord men spreekt.

 

Deze slideshow vereist JavaScript.

Het werk van Dewaele en Puype gaat tegen deze stroming in.
Peter Puype maakt installaties en neemt heilige huisjes op de korrel. Soms zelfs door die letterlijk na te bouwen en te vernietigen. Of te laten vernietigen… Zijn beeldtaal is direct en trashy. Soms chaotisch en sterk verwant aan zijn eigen ervaringen en positie binnen het maatschappelijke veld. Voor de tentoonstelling TRANSLATE ontwierp hij 10 affiches die handelen over manipulatie, kwaadheid en verzet, straf en destabilisering. Daarnaast toont hij ook nog 4 video’s met “geweld” en “macht” als thema.

Dewaele’s werk is afstandelijker. Hij legt protesten vast. Of tenminste, tekens van protesten. Zo begon hij in 2005 met het fotograferen van zwarte vlaggen die her en der in het straatbeeld en in landschappelijke omgevingen opduiken. Zijn betrokkenheid bestaat erin die zaken onder de aandacht te brengen. In TRANSLATE toont hij dit vlaggenwerk of beter deze “Tekens van Onvrede”.
In het foyer presenteert hij op tafels een groot aantal taalinterventies in kranten en tijdschriften.

Dewaele’s oeuvre, dat uitgebreide fotoreeksen, teksten, video’s, documenten en interventies in het publiek domein bevat, ontwikkelde zich in de jaren zeventig. Het leunt aan bij het conceptualisme en de daaraan gerelateerde wetenschappelijke attitude. Puype is vormelijk vrijer, expressiever en agressiever. Deze twee posities vullen elkaar aan.

Wat beiden gemeen hebben is dat ze elk op hun authentieke manier de signalen vertalen die zich in de samenleving manifesteren.

De tentoonstelling TRANSLATE streeft dan ook een waarachtige dialoog na tussen twee oeuvres van twee geëngageerde kunstenaars van een verschillende generatie.

TURBULENCE / Biennale Odessa, Ukraine

http://2017.odesa-biennale.org.ua/

De Belgische kunstenaar Peter Puype is een virtuoos criticus van de moderne kapitalistische samenleving en zijn ondeugd: consumentisme, propaganda, media zijn slechts enkele van zijn vaste doelen.

Бельгийский художник Peter Puype – скандальный критик современного капиталистического общества и его пороков: консьюмеризм, пропаганда, власть медиа – вот лишь некоторые из его постоянных мишеней. 

Verzet in beelden: Frans Masereel en Peter Puype

http://www.bildnis.be/verzet-in-beelden-bezoek-frans-masereel-in-mu-zee-onder-leiding-van-curator-ilse-roosens-artist-talk-met-kunstenaar-peter-puype/

http://www.muzee.be/nl/muzee/a208800/verzet-in-beelden-frans-masereel-en-peter-puype

LICENSE: advertisement campaign

Establishing the brand, raising brand awareness, aggrandizing the rate of conversions/sales.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Research: first step is to do a market research for the product to be advertised. One needs to find out the product demand, competitors, etc.

Know the target audience: one need to know who are going to buy the product and who should be targeted.

Setting the budget: the next step is to set the budget keeping in mind all the factors like media, presentations, paper works, etc which have a role in the process of advertising and the places where there is a need of funds.

Deciding a proper theme: the theme for the campaign has to be decided as in the colors to be used, the graphics should be similar or almost similar in all ads, the music and the voices to be used, the designing of the ads, the way the message will be delivered, the language to be used, jingles, etc.

Selection of media: the media or number of Medias selected should be the one which will reach the target customers.

Media scheduling: the scheduling has to be done accurately so that the ad will be visible or be read or be audible to the targeted customers at the right time.

Executing the campaign: finally the campaign has to be executed and then the feedback has to be noted.

 

‘LICENSE’

LICENSE: creating fear as a brand.

The art project LICENSE® is questioning marketing and how the brain gets manipulated by commercials and product branding strategy.
There’s no such a big thing as FEAR in this contemporary society. Smart marketing campaings responding on the political, social and economical environment in which we are surrounded with.
The LICENSE® messages doesn’t bring a sparcle of hope. This is for most of the population difficult to swallow. All commercials we are confronted with are bringing us a ‘happy’ message, they fulfill our desires, to consume.
LICENSE® is itchy, irritating and crawles under your skin in it’s rawness. That makes LICENSE® unique. Since there is no such a thing on ‘the market’ nowadays.
The concept LICENSE® is an art project created by artist Peter Puype and is totally settled in his other art work.

Deze slideshow vereist JavaScript.

LICENSE® is using the biggest issue of this time: fear
LICENSE® is criticising the (art)market
LICENSE® is usuing Puype’s own slogans (see http://www.peterpuype.be)
LICENSE® is playing with the market, while it’s inside the market

 

Studio Peter Puype

We at ‘Studio Peter Puype’ are ready to challenge what the future holds.

“Nowadays, to say that we are clever animals is not to say something philosophical and pessimistic but something political and hopeful – namely, if we can work together, we can make ourselves into whatever we are clever and courageous enough to imagine ourselves becoming”.

Richard Rorty

“Human Rights, Rationality, and Sentimentality.” Truth and Progress: Philosophical Papers, Volume 3 (1998).